Undefined

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Οι μούσες του αιώνα μας

                                                           Giorgio de Chirico-The Disquieting Muses
Μας περικυκλώσαν! Είναι παντού! Μούσες χλιδάτες, μούσες βρομερές, μούσες περίπλοκες, μούσες ανούσιες, μούσες πρόβατα και μούσες μάρτυρες.
Είναι μάλλον ο φόρος ατιμίας του Θεού πρός την άπληστη, αχόρταγη και αρρωστημένη αλαζονεία μας. Μπουχτίσαμε απο δαύτες..Κατακλισμός απο μούσες με ρίζες σαθρές..Σαν λάγνες πόρνες συνουσιάζονται με τον οίστρο μας κι ύστερα γεννοβολάνε τερατοτεχνήματα, μουδιασμένα ποιήματα, θολές ζωγραφιές και άηχα τραγούδια.. Κυκλοφορούν ελεύθερες ανάμεσά μας..Ανενόχλητες νοθεύουν τη κρίση και τη φαντασία..Σοδομίζουν την έμπνευση και ξερνάνε ψεύτικα ερεθίσματα. Κάποιοι απο μας, χρησιμοποιούμε αυτά τα ερεθίσματα με μάτια δεμένα και φτιάχνουμε άχρηστα μυθιστορήματα, μολυσμένη μουσική και υπνωτικά άρθρα εφημερίδας..
Μούσες που σιγοντάρουν την απάθεια και την αδράνεια.. Μούσες με αμέτρητο βυθό, δίχως πάτο ντροπής..Μούσες κακόγουστες, μούσες σατανικές,μούσες λαμέ περιτυλιγμένες με κόκκινη κορδέλα, Μούσες κενές, μούσες νεκρές κι απολιθωμένες..
Ποιά τέχνη και ποιός καλλιτέχνης μπορεί να επιβιώσει ανάμεσά τους? Ποιός μπορεί να ξορκίσει τη καταστροφή που σπέρνουν? Ποιός μπορεί να θερίσει τους άσοφους καρπούς τους? Ποιός θα καταφέρει να μπουρλοτιάσει τον επικίνδυνο πυρήνα τους? Ποιός θα απαγχονίσει όλους τους οπαδούς τους? Ποιός θα σταματήσει τον ερχομό της άγνοιας?
Αυτές οι αναθεματισμένες μούσες, προκαλούν τύφλωση, χτίζουν σκιές που σου μαχαιρώνουν το πίσω μέρος του εγκεφάλου σου, δολοφονούν τη βούλησή σου και περιπαίζουν τη συνείδησή σου. Φέρουν μάσκες σαγηνευτικές στα τεραρώδη πρόσωπά τους και ξεπηδούν απο κρυστάλλινες οθόνες, απο σελίδες κρατικών φυλλάδων, απο μικρά τρανσιστοράκια, απο μεγάλα σαλόνια κι απο ξεσκισμένες πολυθρόνες που η ταπετσαρία τους μαγαρίστηκε και τώρα φαίνονται μονάχα τα ελατήρια απο κάτω..Κάθονται λοιπόν εκεί πάνω στα ελατήρια σε θέση βολής και εκτοξεύονται κατά πάνω σου με ορμή. Σε γονατίζουν και σε κάνουν να πιστεύεις πως ο μόνος δρόμος που έμεινε ανοιχτός είναι εκείνος της απελπισίας και της παράδοσης των όπλων. Και σύ άμοιρε πλανάσαι πως είσαι υπαίτιος κι αποδέχεσαι τη μοίρα σου. Τις εμπιστεύεσαι κι αφήνεσαι έρμαιό τους. Μήπως περιμένεις κάποιον προφήτη νά'ρθει να σου μυνήσει πως δεν είναι αυτό το δικό σου ριζικό? Σου βούλωσαν και τ'αυτιά? Δεν ακούς τη φωνή της ψυχής σου? Εμένα δε μ'ακούς?
Χρηματοδοτούμενες μούσες σε καταδιώκουν. Μούσες ασάλευτες κι ανέκφραστες σε μπερδεύουν. Μούσες σε σύστημα pal σε βυθίζουν σε νιρβάνα.. Μούσες με καλοσχεδιασμένες λεζάντες στο προσκέφαλό τους, σε εντυπωσιάζουν. Μούσες καλλιεπείς σε πείθουν πως είσαι αδύναμος. Μούσες ύπουλες, σέρνονται σα φίδια γύρω απ'τα βήματά σου. Χίλιες δαιμονικές μούσες σε υποβάλλουν καθημερινά σε πλύση εγκεφάλου κι εσύ δεν αντιστέκεσαι ούτε λίγο.
Είναι το σημείο που κορεστήκαμε απο τη βλακεία που βιάζει τη νοημοσύνη μας. Είναι το σημείο που όλες οι ώρες σημαίνουν την αφύπνιση. Είναι το σημείο ορόσημο. Είναι το σημείο αφετηρίας της στασιμότητας. Είναι το σημείο που υψώνουμε τη λόγχη και καρφώνουμε κατάστηθα τις μούσες!!
Τα συνθήματα στους τοίχους δεν θα βοηθήσουν..
Άς επιτεθούμε μαζικά σ'όλες τις στερεότυπες μούσες! Άς ουρλιάξουμε την ιαχή μας κι ας ορμήξουμε! Άς μη κρατήσουμε ούτε ένα πρόσχημα! Άς στήσουμε συγκροτημένα το προμαχώνα μας κι εκεί μέσα να αναμένουμε τη κατάλληλη στιγμή για την εισβολή. Άς γίνουμε για λίγο ίδιοι με εκείνους! Άς στείλουμε τα κουφάρια τους στον αγύριστο! Άς λερώσουμε τα χέρια μας, προκειμένου να καθαρίσουμε τη ψυχή μας! Είστε μαζί μου?
                                                                                                μαριάννα.
Ημερομηνία Δημιουργίας: 24/9/2011