Αυτό που ονειρευόμαστε μωρό μου είναι τα πάντα!!Τα πάντα αστρικά..τριγυρνούν στα κούφια μας κεφάλια..Τα πάντα είναι δικά μας! ανήκουμε στα πάντα,είμαστε τα πάντα!Θέλουμε τα πάντα!Ανοίγουμε τα χέρια,στρέφουμε πρόσωπο στον ουρανό και στροβιλιζόμαστε γύρω απ'τον εαυτό μας χαμογελαστοί..Its some.. Αγκαλιά με δράκους μπλέ,σκορπάμε αστερόσκονη στην γή της επαγγελίας..Σα δυό χαμένοι αγγελιοφόροι του σύμπαντος..Ο ήλιος ίδιος!Κίτρινος και άσπρος!Πανέμορφος..Εθιστικός..Σαν τον χαζέψουμε για λίγο μέ'στα μάτια..δραπετεύουμε απο την ύλη και αγαπάμε τη ζωή σα γλυκό μεθύσι που μας ωριμάζει..Η νεότητά μας πηγάζει απ'τη ψυχή μας,πού'χει φτερά για δώρο.. Εμείς μωρό μου! Εμείς είμαστε οι θεοί! Αγγίξαμε το θεό,νιώσαμε το θεό να ανασαίνει μέσα μας και να κοιτά απ΄τα μάτια μας..Τον γνωρίσαμε στη φύση,τον είδαμε σ'ολάκερη τη φύση ζωγραφισμένο,σαν ψηφιδωτό πορτρέτο..Ήταν μαγικό! Τις πιο όμορφες συζητήσεις τις κάναμε με το ενστικτό μας και με τον άλλο μας εαυτό..Είδαμε τόσο όμορφα ηλιοβασιλέματα,λουσμένα σε ψυχεδέλικα χρώματα..Γνέψαμε χαμογελώντας με ένα νεύμα έκστασης στη θάλασσα..την είδαμε κι αγριεμένη να στέλνει τεράστια μπλέ ηλεκτρικά κύματα στην αμμουδιά.. Ακούσαμε και τους γλάρους πολλές φορές..πιο πολύ σαν ήμασταν μικροί..μεγαλώνοντας ξεχάσαμε να τους δίνουμε σημασία.. Χαζέψαμε εικόνες όμορφες..άλλες με πνιγμένα λουλούδια και χρώματα..κι άλλες μαζί αγκαλιά να γελάμε.. Ώρες -ώρες είμαι σίγουρη πως ξέραμε να ζήσουμε ρε μωρό μου..Ζούσαμε για το υπέροχο τώρα..ήμασταν εκεί ψυχή τε και σώματι..Με το που σε βρήκα ελευθερώθηκα..έτσι στα στεγνά και στα γρήγορα κατάφερα κι ολοκληρώθηκα..Μόνο τώρα καταλαβαίνω τι μετράει τελικά.. Απο μικρή αγαπούσα τα παραμύθια..γι'αυτό και θέλησα να κάνω τη ζωή μας σαν ένα απο αυτά..το δικό μου.. Τελικά ξέρεις τι κατάλαβα..? Δεν είναι η ζωή που είναι θλιβερή..,αλλά οι άνθρωποι.. Και μόλις σαν επιφοίτηση το αντιλήφθηκα αυτό..απλώς απελευθερώθηκα απ'τον φόβο μου..κι άρχισα ν'αγαπάω τα πάντα σαν ένα κομμάτι δικό μου..Είναι όλα δικά μας μωρό μου..Πιστεψέ το!Αφήνουμε τη δική μας ιστορία εδώ..Είμαστε εμείς οι ήρωες πάντα στη δική μας τη ζωή..Είμαστε ένα με το σύμπαν..Αν δεν υπήρχαμε εμείς, κάποιο άλλο σχήμα θα είχε το σύμπαν,σίγουρα κάτι θα ήταν τελείως διαφορετικό..Συμβάλλουμε κι εμείς στην ολότητα..συμβάλλουμε στην ενότητα..Σού'χω μιλήσει για τους ύπουλους ρόλους που μας αναθέτουν,άλλοτε σ'ένα διήγημα που σού'χα αφιερώσει..Θυμάσαι? Αυτοί οι ρόλοι δε κυριάρχησαν σε μάς..Για λίγο, μονάχα στην αρχή ανάμεσά μας, σαν πρόχειρες μάσκες για τη έναρξη του έργου..Ύστερα τους αποχωριστήκαμε..Ευτυχώς δε πέσαμε στη παγίδα της ματαιοδοξίας μήτε και της εξουσίας..Λατρεύω τη περιπέτειά μας..Καρτερώ κάθε μέρα με τόση υπομονή τη συνέχεια της..Θυμίζω στον εαυτό μου να είμαι υπομονετική,όπως με πρόσταξε ένα τραγούδι που μου θυμίζει εσένα.. Τελικά η ζωή είναι πανέμορφη και τό'χα ξεχάσει απο παιδί αυτό..Τώρα τελευταία νιώθω συνέχεια όπως όταν ήμουν παιδί..Τώρα βλέπω,δε κοιτάζω απλά,με την μόνη καθαρή οπτική γωνία..Ερωτεύομαι τη ζωή κάθε στιγμή κι ευγνωμονώ για την ερωτευμένη μου ανάσα..Είναι το πιο περίεργο συναίσθημα που έζησα μέχρι τώρα..Με κάνει να νιώθω ζωντανή! Νιώσε κι εσύ ζωντανός! Αυτό θέλεις κι εσύ..Αυτό θέλουν όλοι.. Εγώ εδώ λοιπόν στην άκρη της αλήθειας..με τα μάτια της ψυχής τα παιδικά..κοιτάω τη ζωή σαν όμορφη τεράστια ταινία με ευτιχισμένο τέλος..Και δε με νοιάζει πια να εκτεθώ,γιατί κατάλαβα τα πάντα..Δε με νοιάζει να γλιτώσω,γιατί έχω τα πάντα..Δε με πειράζει να αγαπάω,είδα πως περήφανος είσαι μονάχα όταν αγαπάς και το φωνάζεις! Μόνο τότε είσαι περήφανος,ειδάλλως είσαι ένα φοβισμένο πρόβατο,ούτε κάν μαύρο αναρχικό,ένα απλό άσπρο πρόβατο που περιμένει πρόσταγμα στο τί να νιώσει.. Γι'αυτό κι εγώ σπάω το ηλίθιο τείχος του φόβου κι απελευθερώνομαι..Ζώ τη κάθε μέρα σα νά'ναι η τελευταία και φροντίζω να προλάβω να πώ όσα θέλω μέχρι να φύγω..Έτσι για να μη πώ πως μετάνιωσα μετά..Για να φύγω ήσυχη..Καταλαβαίνεις μωρό μου..Ξέρω πως καταλαβαίνεις..Συνήθιζες να καταλαβαίνεις τα πάντα πρίν απο μένα,ακόμη και μένα την ίδια! Άς βάλουμε στοίχημα λοιπόν να ζήσουμε το πιο όμορφο,το πιο απίστευτο,το πιο περιπετειώδες σενάριο ζωής! Την πιο όμορφη ιστορία ανθρώπων..,να τη ζήσουμε εμείς..Κείνη που θα γίνει παραμύθι εξωπραγματικό στις επόμενες ζωές..Και θα υπάρχει μονάχα στα βιβλία..που θα διηγούνται μύθους στα παιδιά..Κρυμμένη στα παραμύθια των παιδιών.. Γιατί άλλωστε ..απο τη ζωή βγήκαν τα παραμύθια κι απ'τα παραμύθια η ζωή..Τα πάντα είναι δυνατά σε τούτο το δημιουργικό παρόν..Ας ζήσουμε λοιπόν...τα Πάντα.....
μαριάννα.
Ημερομηνία Δημιουργίας: 13/1/2013
