Undefined

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Το παιδί που θυσιάσαμε στο βωμό των ρόλων

Σε καρδιά καλοκαιριού διαλέξαμε τ'ανθισμένα φύλλα μας να βάψουμε κοκκινωπά και να τα θανατώσουμε σαν σε κηδεία φθινοπώρου.. Ρίχνοντάς τα καταγής..αφηνοντάς τα να ζαρώσουν, να ξεντυθούν απ΄την πνοή τους και να κείτονται νεκρά σα να κατοικούσαν σ'άγριο χειμώνα.. Κάτω άπ'τον ήλιο απαρνηθήκαμε όλους τους δωρισμένους μας καρπούς..Κάτω απ'το φώς του μαραθήκαμε κι εμείς σαν ξερά βλαστάρια.. Μόνο τ'αγκάθια μας κρατήσαμε και τα σμιλεύουμε γυρτά και μυτερά με τόση προσοχή.. Τα προτάσουμε μπρός και τα μαθαίνουμε μονάχα να επιτίθονται..να καρφώνουν λυσσασμένα όποια δάχτυλα τα πλησιάσουν.. Τα δασκαλέψαμε με οργή, τα ποτίσαμε μ'όλες τις πληγές κι όλα τα μίση μας. Τα ορμηνέψαμε να δυσπιστούν σε δάχτυλα φροντίδας, σε μάτια θαυμασμού και φερσίματα αγάπης.. Ριζώσαμε σαν φοβισμένα αγρίμια στην γωνιά μας, θυσιάσαμε όλα τα σπόρια επέκτασης κι ένωσης στο όνομα της ασφαλούς απομόνωσης.. Τώρα στριγγλίζουμε σαν δαίμονες κάθε που τ'αγιόνερο δροσίζει το μολυσμένο μας χώμα.. Εμείς που κάποτε ρουφούσαμε όλα τ'αγκάθια μέσα μας κι ανοίγαμε τα κλαρία μας σα δυό θεόρατα θαρραλέα χέρια ν'αγκαλιάσουμε με όποιο κόστος, λίγη δροσιά αγάπης κι αποδοχής. Εμείς που φωνάζαμε τις ευχές μας χωρίς ντροπή και πιστεύαμε σε κείνες όσο τρελές κι αν ήταν.. Εμείς που χαιρόμασταν λές κι είχαμε ολάκερο το κόσμο δικό μας, σα κρατούσαμε μονάχα μια σοκολάτα στα χέρια μας η' ένα ποτήρι νερό που μας ξεδιψούσε.. Μας φάνταζε μαγική η σοκολάτα και το νερό δώρο απ'το Θεό.. Εμείς που γελούσαμε δίχως λόγο και ευγνωμονούσαμε την ίδια μας ανάσα.. Εμείς που φλυαρούσαμε λές κι αύριο δεν υπήρχε.. Εμείς που πέφταμε, χτυπούσαμε, ματώναμε τα γόνατά μας κι όμως ξανασηκωνόμασταν και συνεχίζαμε το παιχνίδι με την ίδια χαρά.. Εμείς που πιστεύαμε στα πάντα και τίποτα δε μας ήταν ακατόρθωτο.. Εμείς που ο,τι κι αν νιώθαμε το λέγαμε κι ας ξέραμε πως συνοδεύεται απο μια έντονη κοκκινίλα σταμπαρισμένη για λίγα δευτερόλεπτα στα δυό μας μάγουλα.. Δεν φοβόμασταν, είχαμε τη δύναμη να τα βάλουμε με μας.. Εμείς που κάποτε ήμασταν παιδιά.. Εμείς......
                                                                                                               μαριάννα.

Ημερομηνία Δημιουργίας: 22/8/2012