Undefined

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Η ύστατη δοκιμασία

Το χειρότερο απ'όλα είναι όταν αθετείς τις υποσχέσεις που έχεις δώσει στον εαυτό σου με τόση πίστη, σιγουριά και θέρμη. Με τόσο πείσμα και προσπάθεια..Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απογοήτευση απο αυτήν! Πηγαίνει στράφι τόσος κόπος, τόση υπομονή, τόσος πόνος και τόση πίεση..Όλα όσα είχες υποστεί τόσο καιρό για να καταφέρεις να τηρήσεις αυτήν την υπόσχεση..Κι ύστερα πάλι απο την αρχή..είναι πραγματικά πολύ δύσκολο και ψυχοφθόρο όλο αυτό! Φτύνεις αίμα για να καταφέρεις κάτι με υπερβολική δυσκολία και αμέσως μετά,σε μιά ανύποπτη στιγμή αδυναμίας τα διαλύεις όλα,καταστρέφεις μονομιάς όλα όσα κατάφερες. Το χειρότερο και το ασυγχώρετο βέβαια θα είναι αν τα παρατήσεις και δεν ξεκινήσεις επιτόπου ξανά απ'την αρχή με ακόμα πιο ενισχυμένο πείσμα. Η απογοήτευση θα είναι μεγάλη και σαφώς λειτουργεί κατασταλτικά, αλλά πρέπει να την παλέψεις και να μην την αφήσεις να σε νικήσει. Εγώ πάντως δε τα παρατάω..ξεκινάω πάλι τώρα! Εσείς τί θα κάνετε?
                                                                                                    μαριάννα.
Ημερομηνία Δημιουργίας: 28/6/2011

1 σχόλιο:

  1. Καλησπέρα.Συγχαρητήρια για το blog σου. Τώρα μάλλον το σχόλιο δεν είναι τόσο επίκαιρο αλλά η ανάρτησή σου μου το προκάλεσε. Νομίζω πως κάποιες φορές η πίστη, η σιγουριά και η θέρμη που αναφέρεις στην πολύ "familiar" για μένα ανάρτησή σου, είναι μάλλον περισσότερο κεκαλυμένος πόθος για την επίτευξη του στόχου παρά συνειδητή στράτευση στην απαιτούμενη προσπάθεια. Εντούτοις καμιά προσπάθεια, ακόμη και η πλέον αποτυχημένη, θεωρώ πως δεν πάει χαμένη... άσε που κάποιες φορές αυτά που μαθαίνεις μέσα από την αποτυχία είναι πιο πολύτιμα, αφού σηνήθως την ξαναζείς μέσα σου πολλές φορές σε σχέση με την πρόσκαιρη ικανοποίηση που σου επιφέρει η επίτευξη του στόχου και ανακαλύπτεις πτυχές του γεγονότος που πριν δεν είχες συνειδητοποιήσει. Τουλάχιστον, έτσι νομίζω. Καλή συνέχεια πάντως!Πάντα νικητής είναι αυτός που τα δίνει όλα για τη νίκη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή